IPAF Summit 2022 beschrijft de "ontwikkeling van veiligheid"

Zo'n 350 deelnemers aan de 2022 Summit van de International Powered Access Federation (IPAF) in het Millennium Gloucester Hotel in Kensington, Londen, luisterden op 10 maart 2022 naar presentaties over het onderwerp "De evolutie van veiligheid".

De IPAF Summit 2022 was een terugkeer naar de persoonlijke internationale evenementen voor IPAF en evenementenpartner KHL – en het was voor het eerst sinds 2017 dat het evenement in het VK werd gehouden. Het onderwerp van de 2022 Summit, de ontwikkeling van veiligheid, behandelde hoe IPAF’s project voor de melding van ongevallen, vooruitgang in technologie, training en regelgeving hebben bijgedragen aan een veiligere werkomgeving voor bedieners. Het project staat centraal bij veel veranderingen binnen de sector, waaronder het beïnvloeden van trainingsprogramma's, richtlijnen en informatie over goede werkwijzen. Op het evenement was aandacht voor problemen rond de toekomst voor veiligheid en werd de vraag gesteld of nul dodelijke ongevallen bereikt kan worden bij het gebruik van aangedreven hoogwerk toegangstechniek.

Peter Douglas, IPAF CEO & MD, maakte zijn opwachting om de deelnemers welkom te heten op de eerste persoonlijke Summit tijdens zijn ambtsperiode, ondanks het feit dat hij de post al sinds eind 2019 bekleed. Hij merkte op dat de Summit het tienjarige jubileum markeert van de introductie van IPAF’s-ongevallen rapportage, een van de belangrijkste veiligheidsinitiatieven van IPAF dat een inspiratie is voor al het werk dat IPAF verricht.

Daarna was het de beurt aan Norty Turner, vertrekkend president van IPAF, die zijn eerste persoonlijke speech gaf op een IPAF Summit. "Er gebeurt iets als we samen komen, iets chemisch. Daarom is het geweldig de glimlach op alle gezichten te zien, omdat iedereen blij is hier samen te zijn, de best bezochte Summit ooit. Iedereen vindt het fijn om weer met elkaar samen te kunnen zijn", vertelde hij. "Ik wil Karin Nars als president welkom heten, de eerste vrouwelijke president, zij is een pionier!" Zich wendend tot de deelnemers, ging hij verder: "Als u in deze ruimte aanwezig bent, als u in deze branche zit en iemand vraagt u wat u doet. Dan kunt u antwoorden: "Ik red levens". En dat vind ik nou zo'n nobel streven. We kunnen er allemaal heel trots op zijn en ik wil iedereen bedanken voor hun aanwezigheid hier vandaag. Dit is uit erkenning voor onze gezamenlijke doelstellingen."

Mark Keily, SHEQ-directeur van Sunbelt Rentals en voorzitter van het IPAF-comité Internationale Veiligheid, en Brian Parker, hoofd Veiligheid en Techniek bij IPAF, presenteerden vervolgens op het podium over IPAF’s- ongevallen rapportage. "Het is een triest feit dat in de jaren dertig van de vorige eeuw mensen op hoogte werkten, bijvoorbeeld tijdens de bouw van het Rockefeller Centre in 1932, in de wetenschap dat het een zeer risicovol beroep was en dat de kans vrij groot was dat ze aan het einde van hun dienst niet veilig thuis zouden komen", aldus Mark bij aanvang van zijn speech. Maken we een sprong naar de jaren negentig dan zijn de dingen sterk veranderd. Niettemin gaat het nog steeds om een momentopname in de ontwikkeling van veiligheid en wie weet kijken mensen later terug op de dingen die we in 2022 deden om te zeggen: "Kijk eens van hoever we zijn gekomen."

Hij voegde daaraan toe: "Hoe meer we de melding van ongevallen kunnen stimuleren, des te meer gegevens we kunnen verzamelen waarmee we ons uiteindelijke doel kunnen verwezenlijken: al onze werkplekken veiliger maken en om ervoor te zorgen dat al onze mensen aan het einde van de dag weer veilig thuis komen."

Brian Parker daagde de aanwezigen uit na te denken over hoe waardevol de rapportage van bijna-ongevallen en momenten van onveilige omstandigheden kan zijn. Daarbij wees hij erop dat voor elke fataliteit of ernstig letsel er duizenden momenten zijn geweest van onveilig gedrag of bijna-ongevallen die normaal gesproken niet zijn gerapporteerd. Het IPAF-rapportageportaal is ongetwijfeld een van de belangrijkste manieren om wereldwijd gegevens over ongevallen te verzamelen. Sinds de introductie van het portaal tien jaar geleden hebben we helaas 584 fatale incidenten moeten melden. Volgens de Heinrich/Bird-theorie, 350.400 bijna-ongevallen en maar liefst 175,2 miljoen onveilige handelingen. Helaas komt het aantal meldingen op het IPAF-portaal bij lange na niet in de buurt van die cijfers. Hij vertelde: "Onze piramide is er nog niet helemaal".

Brian heeft ook Val er niet voor! (Don't Fall For It!) geïntroduceerd, de gerichte IPAF-veiligheidscampagne in 2022 die helemaal om vallen van het platform draait. De beschikbare gegevens van de afgelopen zes jaar laten zien dat dit de hoofdoorzaak van ernstig letsel en overlijden is geweest, een gemiddelde van 17% van alle gemelde incidenten in het portaal over die periode. Binnen dat percentage was een verbazingwekkende 70% te wijten aan vallen van het platform door te ver reiken, 7% vanwege technische storingen, 5% staan op relingen en 4% kwam door schending en gedrag, d.w.z. de regels niet volgen, proberen ergens mee weg te komen. 75% van die incidenten had dus volledig voorkomen kunnen worden, en nog eens 11% als de regels bekend waren geweest en inspecties en controles vooraf hadden plaatsgevonden. Dit is een gebrek aan planning, meestal wordt niet de juiste machine voor de opdracht gekozen, voegde hij eraan toe, en in veel gevallen "zijn bedieners gewoon lui".

Vervolgens was het de beurt aan Madeleine Abas, senior partner bij Osborn Abas Hunt, die een casestudie over een ongeval presenteerde". Laten we beginnen met de kritieke tijd nadat een ongeval heeft plaatsgevonden: het "gouden uur". "Verzeker u zelf er in de eerste plaats van of veilig kan worden gehandeld", vertelde ze: "Ik zal nooit die keer vergeten dat ik werd gebeld en dat er werd gezegd dat iemand van hoogte was gevallen en de eerste persoon die ter plaatse aankwam om te helpen viel ook... en vond ook de dood. We moeten voor een noodplan zorgen, dat het gebied veilig is, dat de noodhulpdiensten zijn ingelicht en dat de geschikte noodhulp aanwezig is en regelmatig wordt geoefend, zodat als en wanneer de procedure nodig is mensen weten wat ze moeten doen."

Ze had het ook over wettelijk voorrecht en hoe zowel interne onderzoeken als risicoanalyses moeten worden gedaan: "Staar u niet blind op wat er fout is gegaan, benadruk alle goede dingen die gedaan hadden kunnen worden om ongevallen te voorkomen. Hetzelfde principe is van toepassing op risicoanalyse; het is een oefening waarbij u vooruit moet denken en alle dingen dient te overwegen die fout zouden kunnen gaan. Vraag uzelf wat er nog meer gedaan kan worden om dit te voorkomen. Over het algemeen moet er van alles wat worden geleerd, in het bijzonder van die situaties die met een zucht van verlichting beginnen en die zoveel slechter hadden kunnen uitpakken. En denk na over wat de volgende keer beter kan."

Remi Heidelberger, Group Product Marketing Manager bij Haulotte, bood een perspectief van de fabrikant van uitrusting op het ontwerpen voor veiligheid met een focus op belangrijke innovaties in het productassortiment van Haulotte en hoe deze passen in het al lang bestaande doel van het bedrijf om de fabrikant van de "veiligste aangedreven hoogwerk toegangstechniek ter wereld" te zijn. "Veiligheid zit in onze DNA – we hebben geen keuze. Het bouwen van een veilige machine is niet genoeg, we moeten veilig werken aanmoedigen en dit een onderdeel maken van de manier waarop de sector opereert", aldus Remi voordat hij sprak over de ontwikkeling van secundaire relingsystemen en hoe fabrikanten aan bredere veiligheidskwesties in en rond hun machines kunnen bijdragen. "Veiligheid is een geestestoestand – een belangrijke bedrijfsdoelstelling gaat over het veranderen van mentaliteit en de mens terug in veiligheid brengen."

Inhakend op het perspectief van de fabrikant, ging Jonathan Dawson, managing director van Power Towers, in op veiligheidsverbeteringen in de sector en met name op veiligheid op hoogtes onder 6 m. "Er zijn vandaag de dag 20 keer meer laag niveau aangedreven producten in de bouwmarkt dan traditionele aangedreven hoogwerkmachines", onderstreepte hij. "De A-vormige ladder werkt nog steeds en is sinds zijn patent niet veel veranderd, maar in een werkomgeving waar werknemers een zorgplicht hebben, bestaan er veiligere en veelzijdigere oplossingen.

Er wordt geschat dat spier- en skeletaandoeningen de bouwbranche in het VK 5 miljoen manuren en £ 1 miljard per jaar kosten; verstelbare toegangsplatforms van laag niveau zijn sneller. En als u slimmer werkt, werkt u meestal ook veiliger. We moeten de levering en portabiliteit van uitrusting gemakkelijker maken, delen tussen aannemers en uitwisseling ter plaatse bevorderen in termen van financiële besparingen en vanuit het oogpunt van duurzaamheid", vertelde hij. "Ook moeten we kijken hoe we het bekend worden en trainen met uitrusting eenvoudiger kunnen maken ten opzichte van ladders of steigers. Hoe kunnen we inspecties eenvoudiger maken?"

Dr Shaun Lundy, directeur Strategie en Innovatie bij Tetra Consulting, gaf een presentatie over veiligheid en gedrag in "een veranderende arbeidsmarkt en wat dit voor veiligheid betekent". "Innovatie in hoe we tegen gezondheid en veiligheid aankijken is een goede manier om incidentpercentages omlaag te krijgen, die nu nog hardnekkig hoog zijn", aldus Shaun.

"Het omarmen van generatievernieuwing, nieuwe technologie en het begrijpen van de negatieve effecten van nationale tekorten aan vaardigheden en opkomende risico's zijn allemaal essentieel. In de toekomst moeten we meer gericht zijn op welzijn en geestelijke gezondheid vanuit een zakelijke en professionele overweging, meer omdat we daartoe door regel- en wetgeving verplicht zijn. Mensen zijn oplossingen, geen onderdeel van het probleem. We moeten ons concentreren op de positieve, niet de negatieve aspecten en ethiek is belangrijker dan bureaucratie – denk na over waarom we dingen doen, focus gelijkmatig op alle risico's en laat u door overwegend kleinere risico's niet het zicht ontnemen van grote risico's.

Het belangrijkste is gesprekken op gang brengen, betrokkenheid aanmoedigen en een goede communicator zijn. We willen "groepsdenken" vermijden en democratisch in onze aanpak zijn", zei hij ten slotte en stelde een vijfstappenplan voor: Stel vast welke problemen er zijn met gezondheid en veiligheid; bespreek dit met het personeel, verspreid de informatie; meld goed nieuws en erken veilig gedrag.

In de middagsessie bood Oana Samoila, Key Accounts Sales Manager van AlmaCrawler, inzicht in de manier waarop de menselijke geest leert, aan de hand van een mix aan visuele, auditieve en kinesthetische methodes. "Dus waarom is scenario’s bedenken zo belangrijk voor training en veiligheid? Het is effectief – als u een scenario bedenkt, probeert de luisteraar instinctief te begrijpen wat er wordt verteld", vertelde zij. "Zonder het creëren van een scenario vindt het menselijk brein het vaak lastig om het gebeuren in de context te plaatsen die wordt uitgelegd, waardoor het vasthouden van informatie zoals veiligheidsrichtsnoeren of trainingsinstructie veel moeilijker is. Informatie aanbieden op een manier die aanspreekt bevordert het behoud ervan." Het creëren van een scenario biedt ook een gelegenheid om zonder risico te experimenteren. Mensen kunnen aan scenario's deelnemen en overwegen "wat zij gedaan zouden hebben", voegde zij eraan toe.

Martin Hall, Health & Environment Director bij Morgan Sindall-Safety, sprak over "Veiligheid: het perspectief van een aannemer.” Hij behandelde de talrijke uitdagingen waar hij als aannemer mee te maken heeft, inclusief vallende voorwerpen, de strijd tegen slechte veiligheidspraktijken ter plaatse en problemen met "vervaging van vaardigheden", zelfs onder ervaren bedieners en supervisors. Hij sprak over hoe de sector verder kan streven naar "minimumnormen" voor veiligheid.

Nog een belangrijk punt waar hij het over had was het feit dat veel gebruikers het nog steeds lastig vinden om risico's nauwkeurig te beoordelen, en dan vooral ervaren bedieners die vinden dat "gewone ongevallen hen niet zullen overkomen". Met een focus op de risico's van vallende voorwerpen en materialen, inclusief goed ontworpen uitsluitingsgebieden, voegde hij hieraan toe: "In plaats van nul ongevallen, verschuiven we nu naar een nadruk op 100% veilig." Innovatie van de bredere sector voor aangedreven hoogwerk toegangstechniek is "inspirerend", sloot hij af.

Paul Roddis, IPAF Training Manager, voorzag in een tijdlijn met ontwikkelingen in IPAF-training, met een nadruk op de versnelling in output van nieuwe trainingscursussen en digitale innovaties, met name tijdens de pandemie toen gemak, flexibiliteit en leren op afstand voor een toename in IPAF-training heeft geleid. Hij legde uit hoe belangrijk het portaal van IPAF voor ongevallen rapportage was en dat de verzamelde gegevens hebben bijgedragen aan de toewijzing van middelen en de beïnvloeding van inhoud bij het updaten van trainingen tijdens de afgelopen jaren.

IPAF moet de "mentaliteit van mensen" veranderen als het gaat om vertrouwd raken met apparatuur. Dit is namelijk van fundamenteel belang voor veiligheid en verschaft kennis die via gestandaardiseerde training voor bedieners kan worden overgebracht. Hij loofde de mobiele ePAL-app voor bedieners en managers die vorig jaar werd geïntroduceerd als "misschien wel de beste innovatie die IPAF ooit heeft gedaan", en sprak over hoe zijn team tegen een achtergrond van gestage groei in de vraag gedurende de laatste tien jaar op de hoogte blijft van veranderingen en updates in 63 variaties op de IPAF-cursus voor bedieners in 14 verschillende talen.

Een belangrijke uitdaging is die groeiende vraag naar IPAF’s cursus Hoogwerkers voor managers te herhalen, met voorbeelden van opgeleide bedieners die het verkeerd doen, en managers die niet weten dat het fout is gegaan, en opgeleide bedieners die op fouten wijzen in de planning en het beheer maar waar niet naar geluisterd werd. "We zullen nooit onze doelstelling van nul vallen halen als we hier niet naar handelen", luidde zijn conclusie.

De Summit werd afgesloten met een paneldiscussie, waarin leiders in de branche werd gevraagd hoe zij de veiligheid in hun bedrijven bevorderen. Pedro Torres, CEO van Riwal, opende als volgt: "We beschikken over veiligheid-KPI's, wekelijkse vergaderingen waarin we het over veiligheid hebben, er is wetgeving en daarnaast hebben we een matrix met veiligheidsescalaties – maar we hechten waarde aan veiligheid, omdat we uiteindelijk veiligheid verhuren, we verhuren niet alleen machines. We moeten verbeteren op het gebied van de melding van bijna-ongevallen en in feite geldt dat voor de cijfers voor ongevallen rapportage in alle landen waar we actief zijn."

Andy Studdert, ex IPAF President en CEO, voorheen van NES Rentals en Cramo, zei: "De arbeidscultuur verandert voortdurend; veel mensen die de afgelopen tien jaar bij ons zijn gekomen hebben een andere ethiek, we mogen niet vergeten dat de maatschappij verandert en dat we onze boodschap en de manier waarop we die verkondigen daaraan moeten aanpassen." Paul Rankin, Powered Access Division, Chief Operating Officer bij LOXAM was het daarmee eens: "Een open omgeving is de sleutel en als je stem laten horen als bediener het punt bereikt waar het als klokkenluiden wordt gezien, dan moeten wij als managers, als personen, ons ervan bewust zijn dat de cultuur die we hebben geschapen verkeerd is." Dit weerklonk ook in wat Will Temple, Head of Powered Access, Sunbelt Rentals, zei: "Je moet een omgeving creëren van communicatie en vertrouwen, van managers die betrokkenheid tonen. Als je niet bent afgestemd op het veiligheidsbeleid op het terrein, zul je niet bereiken wat je je hebt voorgenomen."

Panelvoorzitter Murray Pollok, hoofdredacteur van medeorganisator KHL Group, vroeg wie veiligheid binnen onze branche stimuleert? Pedro Torres zei dat "iedereen stimuleert, inclusief onze klanten", waarop Paul Rankin reageerde: "Wat mij zorgen baart, zijn die klanten die wat wij aan veiligheid bieden niet op waarde weten te schatten." Will Temple zei: "Onze klanten spelen een grote rol en het is aan ons ervoor te zorgen dat we luisteren, begrijpen en reageren op wat ze tegen ons zeggen."

Ten slotte werd het panel de vraag gesteld: "Als je maar één ding zou mogen veranderen, wat zou dat dan zijn?" Daarop antwoordde Paul Rankin: "Een fundamenteel probleem voor mij is dat je je training op één dag op een kleinere giekhoogwerker kan doen en de volgende dag op een machine van meer dan 40 meter. We moeten naar dit probleem kijken en hoe we dit kunnen aanpakken."

Will Temple was bezorgd dat de sector "te veel gefocust is op training, niet op het laten zien van bekwaamheid. Hoeveel logboeken worden ingevuld en gecontroleerd? Ik denk dat we hierover teleurgesteld zouden zijn. Ik denk dat dit spreekt voor wat Paul heeft gezegd, want we moeten nadenken over hoe we onze ervaring laten zien."

Pedro Torres zei: "We moeten prioriteit geven aan bewustzijn over ongevallen, informatie verschaffen aan bedrijven, aan CEO's over ongevallen in hun land of regio, om aan bewustzijn en betrokkenheid te werken." Ten slotte, Andy Studdert: "Een breder thema zouden de problemen in onze sector zijn die de afgelopen (tientallen) jaren niet minder zijn geworden, zoals het gebruik van het harnas. We moeten ons eerst op de grootste prioriteit richten, dit verhelpen en dan doorgaan naar de volgende."

Dinolifts Karin Nars, die net als IPAF President is bevestigd, gaf een afsluitende toespraak. "We zouden er allemaal trots op moeten zijn op het feit dat we een wereldwijde organisatie zijn, met een verplichting tot de verbetering van veiligheid in onze branche – we moeten nooit uit het oog verliezen wie we zijn", aldus Karin. "Zoals Madeleine Abas zei: "Elke onveilige situatie is een kans om te leren hoe we iets beter kunnen doen". Maar ik heb ook geleerd dat we altijd de positieve dingen moeten herkennen en herdenken die we in onze sector hebben gedaan. We zijn allemaal ambassadeurs voor veiligheid."